سكانسى از يك ماه كه فقط يك سويه اش ماه بود

شالوده مى شكند به پُفى

صف بسته بر مدار عبث

مِهر و ماشه

!توپ

!تانک

!تلنگر

آن ماه شب گرفته در تسلسل افلاك

با اين همه بهانه

"به كجا چنين شتابان؟"

مرا تو

تو را من

!درّه ها را بدوز لطفا

اگر که می توانی

اگر كه مى توانستى

" رويت نگاه كردم

تشبیه ماه کردم

تو خوب تر زماهى

"من اشتباه كردم

!آن ماه شب گرفته  در تسلسل افلاك

آن ماهِ نيمه - ماه

آن خالِ بد

آن حالِ دمدمى

و اعتمادى كه شالوده مى شكند به ُپفى

ما احمقانه دوست مى داريم

ما احمقانه اعتماد مى كنيم

ما احمقانه رويش نگاه مى كنيم

ما احمقانه اشتباه مى كنيم

آن دوزخِ سر- و-تَه

مائيم

!باور كنيد

فرشاد فدائيان . ١٣٩٤