moalla is not alone / معلا تنها نیست
2011 / 1390
moalla, uninhabited and silent, has long been empty, except for an old man, worn down by age, who, out of pride in being from Ma'la and love for his now-fading paradise garden, has not abandoned it. He tends to its dripping spring and fruit trees. Ma'la was a small paradise in the heart of the desert.
معلای بی سکونت و ساکت، مدت هاست که خالی ست، مگر پیری از پا افتاده که به غیرت معلایی بودن و به عشق باغ بهشتی اش که حالا رو به نابودی ست، تنهای اش نگذاشته. او چشمه ی آبچکان اش را و درختان میوه اش را تیمار می کند. معلا، بهشتی کوچک بود در دل کویر.